Musical Musings - 4 - என்னவளே படப் பாடல்...

என்னவளே படப் பாடல் வந்த நேரம். மிக நல்ல பாடல் எனப் பட்டது. கரடி பிரபு தேவாவும் பூசணி நக்மாவும் நடித்துக் கெடுத்தனர் அந்தப் பாட்டை. அதை விடக் கெடுத்தது வைரமுத்துவின் "கும்பிட்டுக் கண்ணடிப்பேன்" என்ற பதம். கும்பிடப் போன தெய்வம் sight ஐ குறுக்கே அனுப்பி விட்டது என சொல்ல நினைத்தாரோ என்னவோ, எனக்கு அந்தப் பதம் மட்டும் பிடிக்கவில்லை. நானும் என் முயற்சியில் இறங்கினேன். இதோ அந்த வரிகள்:

பல்லவி:

மஞ்சரியே அடி சுந்தரியே உனை அனுதினம் கண்டிடுவேன்
குஞ்சரியே எழில் பூச்சொரியும் உந்தன் கூந்தலை தீண்டிடுவேன்
உன் சேலையிலே புகும் தென்றலிடம் ஒரு செய்தியை சொல்லி வைப்பென்
என் பாட்டினிலே வரும் ராகத்திலே ஒரு புதுமையும் செய்து வைப்பென் - செழும்
காட்டினிலே வரும் நல்மயில் போன்ற உன் ஆட்டத்தில் மனம் லயிப்பேன்

சரணம் 1:

வஞ்சி உன் கூந்தலில் வந்திடும் வாசத்தில் கண்ணயர்ந்துறங்கிடுவேன்
வஞ்சிர மீனினைப் போன்ற உன் கண்களும் துஞ்சிட இதழ் பதிப்பேன்
கொஞ்சிடும் கைகளை நெஞ்சினில் சேர்த்துனை மஞ்சத்தில் வீழ்த்திடுவேன்
துஞ்சிடும் வேளையில் துகிலினைக் களைந்து உன் முகத்தினில் முகம் பதிப்பேன்

என்காதலிபாரடிஇடையினில் யாழிசைப்பேன்
என் ஆவியில்சேரடிஇடைவெளி நான் வெறுப்பேன்

சரணம் 2:

காதலியே உனைக் காண இயன்றிடின் காற்றினில் கரைந்திடுவேன்
மோகினியே உந்தன் அழகினுக்கே ஒரு ஓவியம் வரைந்திடுவேன்
கடலலை போன்று உன் கவின்மிகு கால்களை தீண்டி மகிழ்ந்திடுவேன்
கொடியெனப் படர்ந்து நீ மேனியைத் தழுவிட சுகமதில் அமிழ்ந்திடுவேன்

நாம் சேர்வதால்சோர்வதால்சொர்க்கமும் தெரியுதடி
நாம்வாழ்வதால்வாழ்ந்து வீழ்வதால்உண்மையும் புரியுமடி

(மஞ்சரியே)

மதமும் உன்மத்தமும்

இந்தியாவில் மதக் கலவரம், ஜாதிச் சண்டை போன்ற பல துயர்கோலங்கள் இருந்தும் அவை எல்லாம் தீண்டாது வாழும் ஒரு சாதாரணக் குடிமகன் நான். தொழிற்கல்வி கற்றுக் கொடுக்கும் ஒரு நல்ல கல்லூரியில் முட்டி மோதி போட்டியிட்டு ஒப்பன் கோட்டாவில் சீட் வாங்கி, படித்து முடித்து 4 வருஷம் பாட்டு, நண்பர்கள், கவிதை என வாழ்க்கையின் பொழுதை ஓட்டி, பருவ சுரப்பிகளின் உந்துதல் வருங்காலை பூவையரை பார்த்து, புன்னகைத்து, கொஞ்சி, சில சமயம் மிஞ்சி (ரவுசு விட்டு), ஆனந்தமாய் பொழுதைக்கழித்து, கடைசி வருடத்தில் GRE எழுதி முட்டி மோதி ஒரு அமெரிக்க பல்கலைக்கழகத்தில் phd க்கு இடமும் வாங்கி நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டு வந்து இறங்கினேன். 3.5 வருடம் கழித்து தாய் தந்தையரை பார்க்க வேண்டி கொலம்பியாவிலிருந்து டிக்கட் திருவனந்தபுரத்திற்கு எடுத்தேன்.

அந்த நெடும் பயணம் முடிந்து ஆசையுடன் வந்து இறங்கிய நாள் Dec 6 (babri masjid day). நெல்லை செல்ல திருவனந்தபுரத்திலிருந்து நாகர்கோவிலின் தமிழ்நாட்டு எல்லை வரை கேரளா முழுவதும் அன்று அடைப்பு. காலையில் 9 மணிக்கு போய் விமான நிலையத்தில் சென்று இறங்கினேன். பெற்றோர் ஒரு வாடகை வண்டி அமர்த்திக்கொண்டு வந்திருந்தனர். நெல்லை செல்லும் பயணம் துவங்கியது. செல்லும் வழி எங்கும் மருந்த்துக்குக் கூட கடை இல்லை. நாகர்கோவில் போகும் வழியில் சற்று தூரம் தான் சென்றிருப்போம். வந்தது ஒரு பெரிய எதிர்ப்புகூட்டம் இசுலாமிய மொழிகளை உரக்கக் கோரிகொண்டு. "சரி, கூட்டம் போன பிறகு செல்லலாம்" என்று ஒதுங்கினோம்.

எங்களை கடந்து செல்லப் போகிறது என்று நினைத்த கூட்டம் எங்களை நோக்கி வந்தது. வண்டியின் கதவினை உடைக்க ஆரம்பித்தது. ஓட்டுனர் இந்து முன்னணியின் அஙத்தினர். அவர் தம் நெற்றியில் நல்ல குழைத்த குங்குமமும் சந்தனமும் வைத்துச் சாற்றி இருந்தார். என் தந்தை திருநீறு அணியும் வழக்கமுள்ளவர். என் தாயோ நல்ல மங்கலமாகக் குங்குமம் வைத்திருந்தார். நான் மட்டுமே என் நெற்றியில் ஒன்றும் இல்லாமல், அரை குறை தாடியுடன் சிறிது இசுலாமியனாகத் தோன்றினேன். மற்ற எல்லாரும் இந்து மதத்தின் பிரதிநிதியாகத்தோன்ற, அந்த இசுலாமியர்கள் ஆத்திரம் அடைந்து சரமாரியாகத் தாக்கத் துவங்கினர். காவல் துறை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. நல்ல வேளையாக, அந்தக் கூட்டதிலேயே இருந்த முசுலிம் பெரியவர் ஒருவர் வந்து அவர்களை விலக்கி விட, தப்பித்தோம்.

சரி..தலைக்கு வந்து தலைபாகையோடு போயிற்று என்று, அடிபட்டாலும் ஒடிக் கொண்டிருந்த வண்டியோடு நெல்லை நோக்கி மறுபடி பயணப் பட்டோம். கிங்கரனிடமிருந்து தப்பி எமனிடம் அகப்படுவதுபோல் இன்னொரு கும்பல் நேரே எம்மை பார்த்து ரோட்டில் ஓடி வந்தது. இம்முறை கல், கட்டை எல்லாம் இல்லை. கத்தி, அரிவாள். பயந்து போன நாங்கள் அப்படியே வண்டியை திருப்பி அவர்களிடமிருந்து தப்பிக்க சந்து பொந்துகளில் எல்லாம் ஓட்டி ஒரு வீட்டின் கதவைத் தட்டினோம் அவர்கள் யார் என்று தெரியாமலேயே. அது ஒரு இந்துக் குடும்பத்தின் வீடு. அவர்களிடம் நிலமையை எடுத்துசொல்ல அவர்கள் மிக அன்போடு, எங்களை உள்ளே அழைத்து சென்ரு நல்ல முறையில் கவனித்துக்கொண்டனர். எங்களுக்கெல்லாம் நல்ல விருந்து போன்ற உணவு கொடுத்து, மாலை வரை தங்க வைத்து பின்னர் பத்திரமாக வழி அனுப்பினர்.

இது எனக்கு வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட மிக அதிர்ச்சியான சம்பவம். நிறைய சிந்தனை செய்ய வைத்த ஒரு சம்பவம். இதற்கு முன் நான், ஒரு நல்ல இந்துவாக வாழக் கூட இல்லை. மதம் என்ற நினைப்பே இல்லாமல் வாழ்ந்து வந்தவன். மதச்சார்பின்மையை நண்பர்களுடன் காப்பி, பலகாரங்களுடன் அரட்டை அடித்துக் கொண்டே பெரிதாகப் பேசியவன். நிலமையின் வீரியம் அறியாலேயே, "மக்கள் இவ்வாறுதான் இருக்க வேண்டும்" அன்று பிரசங்கித்தவன். இப்போது அதையெல்லாம் விட்டு விட்டு மதச்சார்பின்மையை உண்மையிலேயே பின் பற்ற விழைபவன். அன்று என் பெற்றோருக்கோ அல்லது எனக்கோ ஏதாவ்து ஒன்று ஆகி இருந்த்தால், நான் நிச்சயம் தடம் மாறித்தான் போய் இருப்பேன். Hey ram படத்தின் காட்சிகள் எல்லாம் கண் முன்னே வந்தன. இது போன்ற சம்பவங்களின் வீரியம் சற்று கூடுதலாக இருந்தால் சாகேத ராமன்கள் நிச்சயம் தோன்றத் தான் செய்வார்கள்.

அதேபோல அந்த முகம் தெரியாமல் உதவிய அந்த இந்துக்குடும்பத்தை வாழ்நாள் முழுவதும் மறக்க மாட்டேன். துணிந்து உதவும் உள்ளங்கள் இருக்கும் வரை இந்தியா வாழும் என்ற நம்பிக்கையும், நாமும் அவர் போல உதவும் தன்மை கொண்டிருத்தல் வேண்டும் என்பதையும் அறிந்து கொள்ள வைத்த ஒரு இனிய நிகழ்வுமாகும்.

---

Musical Musings - 3 - Nalam vaaza

S.P.B - the three letters that boast the power of trinity in film music.? Be it the naive adoloscent voice which enthralled us in "Iyarkai enum iLaiya kanni" or the eve-teasing cocky voice in "namma ooru singaari" or the silky ride that he takes you through "nilavu thoongum nEram" - SPB is inimitable and epitome of playback singing.? I will in a later blog write in detail about my perspective of SPB, but for this blog I shall post an excerpt of the analysis that I did in one of his songs "nalam vaaza ennaaLum en vaazththukkaL".? This was posted at http://tfmpage.com/forum

Looking back, I am wondeirng how deeply attached I had been to some songs some of which I do not associate myself with me any more.

The topic I shall take for discussion is "Nalam Vazha Ennaalum en vazhthukkal". This is one of the brilliant songs in terms of lyrics and music. It is supposed to be the favorite of KJ. I do not seriously know if it had been discussed before. Any way I would like to present before you some of my interpretations. This song is aptly blended with the situation of the film and is really a gem. It can also be discussed from the BGM point of view.

The song starts after Revathi (R) breaks up with her husband and tries to find solace in the words of Arvind Swamy (AS). When she enters the room of his,she finds him waiting anxiously with the birthday candles lighted on the cake. She is very much surprised to know that he - a man, had taken pains to give her a party on her Birthday.She feels uncomfortable as she had suffered a setback from
her husband just before. She is of the opinion that "Male chauvinism" had really ripped her off. This is exemplified by the lines of the song "Nalladhor Veenai Seidhae" which read "Poomaalai Oar tholil thaan poda ninaippaaal penn...Aaan kooda penn vazhvadha , adhai naamum panbenbadha, idhu nyayama?" Hence she is not able to digest the unprecedented love coming from an unexpected corner.

The "Nalam vaazha" song starts with the guitar note slowly flowing and we find that though there is an initial overtone of sadness in the notes the concluding piece of the guitar is indicative of celeberation.

"Nalam Vaazha Ennalum Envazhthukkal"

and the other lines are normal lines in the praise of the B'day girl. If we have noticed properly the joyous tone is reflected when SPB sings "Oho ho O hoho". OBSERVE that this humming is NOT repeated in any other part of the song later. It was included to just emphasize on the fact that AS is still in a happy mood. Next comes the flute. This still has the jumpy overtone. Till that moment the
divorce document had not been shown by R to AS. Hence the mood of AS is still is happy. Once she shows, please note that there is a sharp rise and fall of violins which represent the tides in the heart of AS. He is distressed that his girl is in distress. At the same time there comes a way to fulfill his own wish of having her. A mixup of emotions - relief and sadness with each peaking alternatively is beutifully spoken through the violins. But at last he is reminded that he is the only form of solace for her. It is his duty to mollify her rumbled feelings. Once he decides to do that, the violins take a smooth return to the normal consoling mood.

"Manidhargal sila neram niram maaralaam
Manangalum avar gunangalum thadam maaralam
Ilakkanam sila neram pizhaiyaagalaam
Ezhudhiya anbu laakiyam thavaragalam"

These lines are the poetic way of expressing the consolation. We would have observed at any death, the relatives say "Ellaam oruppolae irukkama, adhu adhu vidhippadi nadanthay theerum, naethikku eppadi irundhavan innikku ippadip poyittarae". Try seeing this line from that angle. The things change and change is an inherent property of the nature. Anything may happen at anytime is the philosophy.

"Viral galaith thaandi valargindra pozhudhu
Nagangalai naamum narukkuvathundu
Idhilenna paavam,Ethrkindha kolam,"

This line, if I am right has been borrowed from Kannadhaasan. The example is highly practical and is probably the best poetic interpretation of the fact that once something on its own accord goes unchecked need to curbed and this is no sin. This tells R that her snapping her ties with her husband is a natural outcome and there is need for expiation or regret. Please note that he first convinces her that what she has done is for her good - though he does not make that explicit it is for his good too. It is on this platform that he tries to put before her his proposal which is given by the next part of the song. It is preceded by an interlude which starts with a romantic air about the guitar piece
but culminates in a slow flowing violin orchestration. There are no sharp ups and downs but only smooth crests and troughs. This shows the serenity and maturity of the mind of AS who is all set to show his incline.

"Kizhakkinil dhinam thondrum kadhiraanadhu
Maraivadum pibu ezhuvadhum marabaanadhu
Kadalinil uruvaagum alaiyaanadhu
Vizhuvadhum pinbu ezhuvadhum Iyalbaanadhu

These two lines stress that;

"It is natural for the sun to rise and set
It is natural for the tides to rise and fall
Why in the world are you sad as all these are as natural as the sadness and happiness of life? they are bound to come in cycles. Nothing shall be permanent in this ever changing world."

The forthcoming lines are the mildest forms of proposals that a man can place
before his lady love.

"Nilavinai Nambi iravugal illai
Vilakkugal Kaattum Velichchaththin Ellai
Oru vaasal modi maruvaasal vaippan Iraivan"

"My dear lady? Does the night shine by the sheen of moon? The moon shall in due course, wax and wane, but the lanterns are there to lead thy life. When a door closes, it is by the will of the almighty that the another , a better one, opens and life shall be eternally peaceful."

By this he tries to convey that what if her husband had deserted her, he is always present to take her in his hands to give her a life full of affection and content. He is the another Gate which shall open if she wishes.